The corpse of Google Answers hasn't even gotten cold yet, having just shut down about a month ago, but Amazon is quietly launching an answering service of its own to compete with Yahoo's answering service.
From what I can see from the beta, it looks like Amazon's Askville service will follow the Yahoo user-driven model, rather than Google's for-pay expert-driven model, which apparently didn't work too well for them. With Yahoo Answers and Askville, users submit questions which are then answered by other users, and the whole thing is free.
Not sure why Amazon's getting into this space, but Askville does have some nifty features. For one, answerers can't see other submitted answers until they submit their own, so every answer will be completely independent, That gives Amazon a more reliable way of ranking and evaluating answerers no matter when they chime in, and also prevents cheating and copying. As answerers prove themselves to be trustworthy, they "level-up" and gain more privileges on the site.
Another facet of Askville is the online currency it's introducing called Quest Coins. These are awarded for performing certain tasks on the site like providing answers (or questions), or rating answers. Quest Coins can also be lost for abusing the service. Amazon says a future site called Questville.com, launching in 2007, will give users a way to use these Quest Coins to enter contests, or exchange them for prizes
آیا مایلید باهوش شوید؟ یا زندگی موفقی را پیش رو داشته باشید؟ یا ماهیانه چند میلیون تومان درآمد کسب کنید؟ نه، اشتباه نکنید. این یک آگهی برای گلدکوئست، نتورک مارکتینگ و مانند اینها نیست. تبلیغ دورههای مهندسی فکر و از این جور چیزها هم نیست. شاید حدس زدید که میخواهم درباره جدیدترین تکنیکهای برقراری روابط اجتماعی، روشهای مذاکره موفق، شیوههای پیشرفته حسابداری، یا کسب سود در بیزنس و مانند آن صحبت کنم. نه! اینها هم نیست. پس موضوع چیست؟ واقعیت این است که میخواهم درباره اصطلاح پرطمطراق <هوشمندی کسبوکار> صحبت کنم: موضوعی که سه چهار سال است از حالت یک تئوری صرف خارج شده و اکنون به یک راهکار کاملاً کاربردی تبدیل شده و دهها نرمافزار برایش نوشته و به بازار عرضه شده است.
باهوش شوید!
حدود یک ماه پیش گزارش مفصلی از IDC درباره وضعیت بازار نرمافزارها و راهکارهای مرتبط با هوشمندی کسب وکار (Business Intelligence) یا آنچه که به اختصار BI خطاب میشود را مطالعه میکردم. چند ماهی است که مرتباً اینجا و آنجا در محافل آنلاین مرتبط با فناوری اطلاعات میخوانم و میشنوم که BI سروصدای زیادی به راه انداخته است. از آنجا که این موضوع یک مقوله نرمافزاری است و در بسیاری از موارد ربطی به دنیای برنامهنویسی پیدا میکند، کوشیدم اطلاعات خودم در این زمینه را افزایش دهم.
پیش از این دو بار در ماهنامه شبکه در شمارههای 36 و 37 و در قالب سلسله مقالات مفاهیم بنیادی کسبوکار الکترونیک به این موضوع پرداخته بودم و پس از آن نیز مطلب سودمندی در شماره 42 در این باره به چاپ رسید که امیدوارم خوانده باشید. در همین شماره نیز مطلبی درباره SQL Server 2005 به چاپ رسیده است. اتفاقی که از چند سال پیش تاکنون رخ داده این است که سه رکن اساسی از ارکان کسبوکار الکترونیک یعنی CRM یا مدیریت ارتباط با مشتریان، ERP یا مدیریت منابع سازمانی (که به تدریج جای MIS را گرفته) و نیز اخیرا BI رشد قابل ملاحظهای پیدا کردهاند.
درباره اهمیت موج تازه گرایش به هوشمندی کسبوکار میتوانم به قسمتی از مقدمه گزارش IDC اشاره کنم، که نوشته است: <همانطور که <فناوری امنیت> چیزی است که بدون آن سازمانها نمیتوانند به بقای خود ادامه دهند، <هوشمندی کسبوکار> هم چیزی است که سازمانها نمیتوانند بدون آن موفق شوند.> اما به راستی منظور از BI چیست و این موضوع چه ارتباطی با دنیای برنامهنویسی دارد؟
هوشمندی کسبوکار چیست؟
ساده بگویم: هوشمندی کسبوکار یعنی اینکه از وضعیت کسبوکارتان آمار بگیرید و در اولین فرصت این آمارها را زیرو رو کنید. نقاط ضعف را شناسایی کنید، از گذشته عبرت بگیرید و با برجستهکردن نقاط قوت، راه کسبوکار خود را به سوی کامیابی بگشایید. بنابراین BI به جدیدترین فرمول بهرهوری تبدیل شده است. فرق نمیکند که شما میخواهید یک بنگاه کوچک، یک سازمان غیرانتفاعی، یک شرکت بزرگ یا برنامهای در مقیاس ملی را مدیریت کنید. در هر صورت، راهکار BI برای افزایش بهرهوری فعالیت شما پا به عرصه گذاشته است و آیتی با یک دوجین ابزار فوقالعاده کارامد و شگفتانگیز میتواند به شما در این زمینه کمک کند.
به همین دلیل مدتی است که نرمافزارهای قدرتمند مدیریت بانکهای اطلاعاتی مانند SQL Server ،ORACLE یا سیستمهای مخصوص جمعآوری اطلاعات و تهیه گزارشهای آماری مانند SAS ،Crystal Reports و SPSS با تجزیه و تحلیلهای متکی بر تکنیکهای <داده کاوی> یا Data Mining به سوی ترکیب هرچه بیشتر اطلاعات آماری روی آوردهاند و همین تحول موج جدید گرایش به هوشمندی کسبوکار را شتاب بخشیده است.
بازاری رو به رشد
گزارش IDC حاکی از آن است که بازار نرمافزارها و راهکارهای مرتبط با هوشمندی کسبوکار در پایان سال 2005 با بیش از یازده درصد رشد نسبت به سال قبل به 5.7 میلیارد دلار رسیده است. بخش زیادی از این رشد ناشی از افزایش گرایش عمومی به سیستمهای گزارشگیری و ابزارهای Query (استخراج یک یا چند رکورد معین از بانک اطلاعاتی که دارای یک ویژگی مشترک هستند) مربوط میشود و مابقی حاصل رونق سیستمهای دادهکاوی و تجزیه و تحلیل پیشرفته آمار و تخمین وضعیت آتی تحولات است.
گزارش مذکور نشان میدهد که در همین فاصله آن دسته از نرمافزارهای BI که مبتنی بر بانکهای اطلاعاتی متداول مانند SQL Server یا اوراکل بودهاند، به تنهایی نزدیک به بیست درصد - یعنی تقریباً دو برابر میانگین رشد کل بازار - رشد داشتهاند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که یکی از دلایل مهم این رشد شدید، گرایش صنعت نرمافزار و برنامهنویسان بانکهای اطلاعاتی به سمت استفاده از راهکار BI بوده است.
نکته دیگری که در این گزارش دیده میشود، سهم سیستمعاملهای مختلف در بازار نرمافزارهای BI است. بنابر این تحقیق، ویندوز، یونیکس و سیستمهای مین فریم به ترتیب 54.5، 20.6 و 12.1 درصد از بازار را از آن خود کردهاند.
جالبترین قسمت این گزارش مربوط به سهم هریک از شرکتهای پیشگام در این عرصه است. شرکت Business Objects، سازندهِ نرمافزار مشهور Crystal Reports، با نزدیک به هشتصد میلیون دلار فروش، حدود چهارده درصد بازار را در اختیار دارد و مهمترین و اصلیترین سازنده نرمافزارهای BI در کل دنیا محسوب میشود.
شرکتهای SAS و Cognos نیز با سهمی حدود ده درصد از بازار، به ترتیب در رتبههای دوم و سوم قرار گرفتهاند و شرکت مایکروسافت با بیش از 350 میلیون دلار فروش و 6.2 درصد بازار، ردیف چهارم را به خود اختصاص داده است.
از میان دیگر نامهای آشنا در عرصه نرمافزار، اوراکل با 4.3 درصد، SAP با 3.2 و SPSS با 3.1 درصد در مکانهای ششم، هشتم و نهم جای گرفتهاند. البته آیبیام در میان دهتای اول نیست، ولی با حدود 140 میلیون دلار فروش، در ردیف یازدهم دیده میشود. فهرست کامل بیست شرکت برتر در این صنعت را در نسخه آنلاین این یادداشت میتوانید ببینید.
سه شرکت اول به طور تخصصی در حوزه BI کار میکنند، ولی شرکتهایی مانند مایکروسافت و اوراکل، جزء بازیگرانی هستند که راهکارهای خود را حول و حوش سیستمهای بانکهای اطلاعاتی توسعه دادهاند و حدود پنج سال است که به این عرصه وارد شدهاند. در این میان SPSS که محصولاتش در محافل دانشگاهی و آکادمیک طرفداران زیادی دارد، در زمینه آمارگیری و تجزیه و تحلیل پیشرفته دادهها، شهرت زیادی دارد. در واقع شرکت SPSS در این حوزه تخصصی از بازار، پس از Business Objects دوم است.
پتانسیلهای دنیای برنامهنویسی
به این ترتیب مشخص میشود که اولاً این بازار به شدت درحال گسترش است و قابلیتهای راهکار BI به گونهای است که به کار هر نوع کسبوکاری میآید. مثلاً از این راهکار میتوان برای بررسی چرایی و چگونگی صفحات پربیننده یک سایت وب، استخراج گزارشهای مالی از فراز و نشیب شرکت یا سازمان، میزان استقبال مردم از یک برنامه ملی، نظرسنجی و افکارسنجی پیرامون یک موضوع خاص، تغییرات رشد جمعیت و گرایشهای آتی آن، برنامهریزی برای آینده صنعت کشاورزی با توجه به تغییرات آب و هوا، تغییرات میزان فروش یک محصول در بازار کامپیوتر، و پیشبینی وضعیت احتمالی بازار در هفتههای آینده استفاده کرد.
ثانیاً، بخش قابل توجهی از رشد این بازار ناشی از استقبال برنامهنویسان بانکهای اطلاعاتی از توسعه قابلیتهای آمارگیری و تجزیه و تحلیل دادهها در سیستمهای مدیریت بانکهای اطلاعاتی همچون اوراکل و SQL Server است.
دلیل این استقبال را میتوان در این واقعیت جُست که استفاده از راهکارهای پیچیده و سیستمهای نرمافزاری گرانقیمت و اختصاصی این بازار، برای همه ممکن نیست و شرکتها و کسبوکارهای کوچک و متوسط ترجیح میدهند به جای سروکله زدن با این پیچیدگیها و هزینهها، به شرکتهای نرمافزاری محلی یا برنامهنویسان منفرد مراجعه کنند تا برایشان یک سیستم تجزیه و تحلیل سادهتر و کمهزینهتر بنویسند که متناسب با ساختار کسبوکارشان باشد. بدیهی است که اگر آنان سرمایهگذاری در این زمینه را قابل برگشت تشخیص دهند، پس از مدتی به استفاده از نرمافزارهای استاندارد بازار روی خواهند آورد. به هرحال، این بازار هم برای مصرفکننده جذاب است و هم برای برنامهنویسان و شرکتهای نرمافزاری. پس تا دیر نشده است به جرگه فعالان دنیای تجزیه و تحلیل اطلاعات بپیوندیم
نویسنده: بهروز نوعی پور
هدف دولت الکترونیک ارائه خدمات بهتر، با هزینه، کمتر و اثر بخشی بیشتر است؛ ولی نمیتوان استاندارد مشخصی برای سایر ویژگیهای آن معرفی کرد، زیرا هر دولتی میتواند با توجه به نیازهای جامعه خودش نظام دولت الکترونیک را پایهریزی کند.
مروری بر مفاهیم دولت الکترونیک
محمدرضا محمودیمنش- احسان منوچهری - طیف برق
رشد و توسعه فناوری اطلاعات و مزایای زیاد کاربرد این فناوری در بهبود روند ارائه خدمات سازمانهای دولتی، سبب گرایش دولتها به این فناوری و حرکت به سمت پیادهسازی دولت الکترونیک شده است. در این مطلب با مروری بر مفاهیم و اصطلاحات رایج در زمینه دولت الکترونیک مقدمهای اجمالی بر این مبحث بیان میگردد.
1- تعاریف و اصطلاحات
• دولت الکترونیک (E- Government): دولت الکترونیک استفاده از فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی به منظور ارائه خدمات دولتی، به صورت بهنگام و مستقیم به شهروندان، در 24 ساعته شبانه روز و 7 روز هفته است. دولت الکترونیک به افراد تسهیلات لازم جهت دسترسی مناسب به اطلاعات و خدمات دولتی و فرصتهای گستردهتر برای مشارکت در فرایندها را ارائه مینماید.
• ذینفع (Stakeholder): افراد، سازمانها و گروههای خاصی هستند که به نحوی به طرحها و برنامههای دولت علاقهمند هستند و تصمیمات دولت برای آنها اهمیت دارد و به عبارتی در فعالیتهای دولتی ذینفع هستند؛ مانند کارفرمایانی که مصوبات دولت در مورد حداقل حقوق کارگران برای آنها از نظر کاری و حرفهای دارای اهمیت است.
• مشتری (Customer):استفادهکننده از سرویسهای دولتی را مشتری میگویند، مانند بازنشستگانی که حقوق بازنشستگی دریافت میکنند و یا افرادی که برای معالجه به کلینیکهای دولتی مراجعه مینمایند.
• شهروند (Citizen): فردی با حقوق و مسئولیتهای تعریفشده و معین در جامعه؛ این حقوق شامل حق رأی، حق اظهار نظر آزاد و ... میشود. افرادی که در انتخابات شرکت کرده و رأی میدهند و یا اشخاصی که در یک تجمع سیاسی سخنرانی میکنند، مشتریان دولت نیستند؛ بلکه شهروندانی هستند که در فعالیتهای جامعه شرکت میکنند.
• بنگاه (Business): شرکتهای تجاری و خصوصی بوده که از یک سو با دولت و سازمانهای دولتی و از سوی دیگر با مصرفکنندگان (consrmers) یا مشتریان در ارتباط هستند. تمامی شرکتها از زمان تأسیس شرکت برای ثبت و امور مالی و مالیاتی و رعایت استانداردها و قوانین و ... با دولت و ارگانهای اداری در ارتباط هستند. همچنین برخی شرکتها به عنوان پیمانکار با دولت در تعامل هستند مثل شرکتهایی که برخی پروژههای عمرانی دولت را بر عهده میگیرند.
2- ساختار و روابط دولت الکترونیک
در واقع ستون اصلی دولت الکترونیک، ارتباطی است که دولت با شهروندان، بنگاههای اقتصادی، کارکنان و سایر مؤسسات دولتی برقرار میسازد و این ارتباطات است که روح دولت الکترونیک را تشکیل میدهد. در این قسمت سعی میکنیم ابعاد مختلف دولت الکترونیک و روابط بین آنها را بشناسیم. دولت الکترونیک برای سرویسدهی به شهروندان، واحدهای خصوصی و سازمانهای دولتی دیگر، از مجراهای مختلفی استفاده میکند که این خود به روابطی مابین دولت و ارکان جامعه میانجامد که تحت عناوین زیر دسته بندی میشوند:
• G2E: رابطه دولت با شهروندان که طی آن دولت سرویسی را به شهروندان ارائه میدهد. در اینجا شهروند به عنوان عضوی از جامعه که حق او استفاده از سرویسهای دولت الکترونیک است، این خدمات را به صورت رایگان دریافت میکند.
• G2B: رابطهای بین دولت و بنگاههای تجاری وخصوصی است که طی آن دولت سرویسی رابه آن سازمان یا شرکت خصوصی ارائه میدهد. به عنوان مثال میتوان به مزایدهای که از طرف دولت در اینترنت به اجرا گذاشته میشود و شرکتهای خصوصی از طریق اینترنت در این مزایده شرکت میکنند اشاره کرد. خدماتی از قبیل ارائه مجوز وگواهینامهها، انجام خرید و فروش کالاها، خدمات وغیره دراین بخش انجام میگیرد.
• G2G: رابطهای بین سازمانهای درون دولت و یا بین دولتهای مختلف که طی آن، هریک از این سازمانها یا دولتها میتوانند به دیگری سرویس دهند و یا روابطی در زمینههای مختلف داشته باشند. اکثر امور اداری دولت به نحوی به هم مربوط هستند. بدین معنی که اطلاعات یک سازمان یا بخش مورد استفاده، از سرعت و اطمینان کافی برخوردار نیست. به همین دلیل نیاز به اتصال سازمانهای مختلف دولتی احساس میشود.
• G2E: رابطه بین دولت با کارمندانش است و شامل سرویسهایی است که از طرف دولت به کارمندان اداری سازمانهای مختلف دولتی در رابطه با کار و شغل آنها ارائه میشود. این سرویسها میتوانند شامل امور مالی، حقوقی و مالیات و … مربوط به کارمندان باشد. رسیدگی به نحوه عملکرد کارمندان و ارتباطات داخلی یک سازمان دولتی جهت کاهش کاغذبازی و جلوگیری از اتلاف زمان و افزایش کارایی سازمان دولتی نیز میتواند از جمله کارکردهای GE باشد.
با توجه به روابطی که مطرح شد ارتباطات دیگری در جهت مخالف نیز بین دولت و ارکان جامعه وجود دارد که میتوان به یکی از آنها اشاره کرد:
• C2G: عبارت است از ارتباطی میان دولت و مردم که طی آن شهروندان اطلاعاتی را به دولت ارائه میدهند. به عنوان مثال در یک رأیگیری الکترونیکی فرمها و آرائی که شهروندان به دولت ارائه میدهند؛ یک ارتباط C2G را به وجود میآورد.
3- ویژگیهای دولت الکترونیک
هدف دولت الکترونیک ارائه خدمات بهتر، با هزینه، کمتر و اثر بخشی بیشتر است؛ ولی نمیتوان استاندارد مشخصی برای سایر ویژگیهای آن معرفی کرد، زیرا هر دولتی میتواند با توجه به نیازهای جامعه خودش نظام دولت الکترونیک را پایهریزی کند.
• (S (SMALL: دولت الکترونیک نباید گستردگی بیش از حد داشته باشد؛ تا بتواند از اتلاف نیروی انسانی و سرمایه جلوگیری کند. بنابراین بهتر است دولتهای بزرگ به دولتهای محلی کوچکتر تقسیم شوند.
• (M(MORAL: دولت الکترونیک باید مقید به اخلاق بوده و حریم اطلاعات خصوصی شهروندان را حفظ نماید.
• (A (AUDITABLE: دولت الکترونیک باید نسبت به فعالیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی که انجام میدهد جوابگو باشد؛ بدین معنی که شهروندان بتوانند تا حد امکان از روند پیشرفت این فعالیتها آگاهیهای لازم را کسب کنند.
• (R (RESPONSIBLE: دولت الکترونیک باید در صورت بروز مشکلاتی ناشی از فعالیتهایش به مردم پاسخگو باشد.
• (T (TRANSPARENT: دولت الکترونیک باید از موضع شفافی در رابطه با امور شهروندان برخوردار باشد.
4- مراحل تکامل دولت الکترونیک
در جریان گسترش کمی و کیفی سرویسهایی که دولت الکترونیک به جامعه ارائه میدهد، دولت از مراحل مختلفی عبور میکند که میتوان آنها رابه چهار مرحله تقسیم کرد:
- به وجود آمدن وبسایتهای دولتی که شامل اطلاعاتی درمورد سازمانهای مختلف دولتی است.
- ایجاد وبسایتهای دولتی که شامل اطلاعات سازمانها دریک محیط تعاملی هستند.
- ایجاد وبسایتهایی که به سرویسگیرندگان این اجازه را میدهند که بتوانند به اطلاعات شخصی مورد نیاز خود دست یابند.
- گسترش وبسایتها و شبکههایی که دائماً به شهروندان خدمات میدهند و شامل سازمانهای بسیار زیادی هستند که توسط این شبکه به یکدیگر متصل شدهاند.
مراحل پیشرفت دولت الکترونیک و سرویسهای ارائهشده در هر مرحله در شکل زیر به نمایش درآمده است.