برنامه جامع امنیت تجارت الکترونیک(۱)

ترجمه : سعید رستگار

با وجود تمام مزایایی که تجارت الکترونیک بهمراه دارد ، انجام تراکنش ها و ارتباطات آنلاین محملی بزرگتر برای سوء استفاده از فناوری و حتی اعمال مجرمانه فراهم می کند.این مشکلات تنها مختص تجارت الکترونیک نیست و بخشی از مشکلات گسترده ایست که در سراسر جهان گریبانگیر سیستم های اطلاعاتی و کامپیوتری هستند.هر ساله سازمان های بسیاری هدف جرائم مرتبط با امنیت ، از حملات ویروسی گرفته تا کلاه برداری های تجاری از قبیل سرقت اطلاعات حساس تجاری و اطلاعات محرمانه کارت های اعتباری ، قرار می گیرند.چنین حملات امنیتی موجب میلیون ها دلار ضرر و اخلال در فعالیت شرکت ها می شوند.بسیاری از گزارشگران و مشاوران هزینه خسارات مرتبط با نقائص امنیتی را تا میلیاردها دلار برآورد کرده اند.با اینحال آنچه مهمتر از صحت میزان این خسارات است ، این واقعیت است که با افزایش کاربران سیستم های اطلاعاتی ، دسترسی آسان به اطلاعات و رشد فزاینده کاربران مطلع (فنی) می توان به راحتی فرض کرد که تعداد این سوء استفاده ها از فناوری و تهدیدهای امنیتی نیز به همین نسبت افزایش یابد.

     متاسفانه ، از آنجا که بسیاری از شرکت ها دوست ندارند نفوذ به سیستمشان را تایید و اطلاعاتشان در مورد این نفوذها و وسعت آنها را با دیگران به اشتراک بگذارند ، میزان دقیق خساراتی که شرکت ها از جرائم مرتبط با امنیت متحمل شده اند ، را نمی توان بدست آورد.بی میلی به ارائه اطلاعات مربوط به نقائص امنیتی ، از این ترس معمول ناشی می می شود که اطلاع عموم از چنین نقائصی  باعث بی اعتمادی مشتریان نسبت به توانایی شرکت در حفظ داراییهای خود می شود و شرکت با این کار مشریان خود و در نتیجه سوددهی اش را از دست خواهد داد.از آنجایی که مصرف کنندگان امروزی نسبت به ارائه آن لاین اطلاعات مالی بی اعتماد اند ، شرکت ها با تایید داوطلبانه این واقعیت که قربانی جرائم مرتبط با امنیت شده اند ، چیزی بدست نمی آورند.با هیجانات رسانه ای که امروزه دور و بر اینترنت و قابلیت های آن وجود دارد ، حفظ یک تصویر مثبت از امنیت تجارت الکترونیک در اذهان ، دغدغه شماره یک بسیاری از شرکت ها است و برای بقاء و باقی ماندن در رقابت کاملا ضروری است.

     نبود اطلاعات دست اول از موارد واقعی برنامه ریزی و مقابله با تهدیدهای امنیتی را بسیار مشکلتر کرده است اما با این وجود هم فناوری ها و روشهای امنیت اطلاعات و فنون کلی مدیریتی در برنامه ریزی و حفاظت از منابع فناوری اطلاعات سازمان ، در یک دهه گذشته پیشرفت قابل توجهی داشته اند.اکنون خبرگانی هستند که در حوزه امنیت سایبر تخصص پیدا کرده اند و راهکارهای زیادی برای حفاظت از فناوری های تجارت الکترونیک از مجرمین بالقوه فضای سایبر دارند.بسیاری از شرکت ها دریافته اند که برای موفقیت در تجارت الکترونیم ، علاوه بر روشهای امنیتی که برای حفاظت از منابع فناوری اطلاعات طراحی شده اند ، نیازمند سرمایه گذاری و برنامه ریزی برای ایجاد یک برنامه جامع امنیت هستند تا بدان طریق از داراییهایشان در اینترنت محافظت و از نفوذ مجرمین به سیستم هایشان که موجب خسارت دیدن فعالیت های تجارت الکترونیک آنها می شود جلوگیری کنند.

برنامه جامع امنیت تجارت الکترونیک :

     برنامه جامع امنیت تجارت الکترونیک شامل برنامه های حفاظتی که از فناوری های موجود (نرم افزار و سخت افزار) ، افراد ، برنامه ریزی راهبردی استفاده می کنند و برنامه های مدیریتی که برای حفاظت از منابع و عملیات تجارت الکترونیک شرکت طراحی و اجرا می شوند ، است.چنین برنامه ای برای بقاء کلی فعالیت های تجارت الکترونیک شرکت حیاتی است و سازمان باید آنرا به عنوان مولفه ای اساسی در راهبرد تجارت الکترونیک موفق به حساب آورد.موفقیت چنین برنامه هایی به حمایت کامل مدیران رده بالا و مشارکت کامل بخش فناوری اطلاعات و مدیریت در جهت درک تاثیر گذاری و محدودیت های برنامه است.علاوه بر این برای اطمینان از بروز بودن این برنامه و ابزرا های آن و هماهنگی با آخرین فناوری ها و فنون مدیریت ، باید آن را بطور مداوم مورد ارزیابی و سنجش قرار داد.

ارزیابی عملیات تجارت الکترونیک :

     اولین گام برای ایجاد یک برنامه جامع امنیت تجارت الکترونیک ، انجام یک ارزیابی کامل از ارزش و اهمیت تجارت الکترونیک در موفقیت کلی اهداف و برنامه تجاری شرکت است.گام بعدی باید ارزیابی آسیب پذیری سیستم تجارت الکترونیک شرکت از هر دو جنبه ی تهدیات داخلی و خطرات موجود خارجی است.شناخت آسیب پذیری های خارجی بسیار ساده تر از دیدن آسیب پذیری های خارجی است.با این وجود تمام تلاش ها باید در راستای شناخت حوزه هایی باشد که سیستم از داخل مورد سوء استفاده قرار می گیرد.این کار را می توان به خوبی با صحبت با کاربران سیستم و توسعه دهندگان انجام داد.علاوه بر این بسته های نرم افزاری بسیاری هم وجود دارند که می توانند توانایی نظارت بر استفاده کلی از سیستم و دسترسی داخلی به آن را دارند و می توانند تحلیل کاملی از فعالیت های مشکوک احتمالی کاربران داخلی ارائه دهند.